拼音diāo rùn
注音ㄉ一ㄠ ㄖㄨㄣˋ
繁體彫潤(rùn)
⒈ ?指文辭藻飾。
⒉ ?加工潤(rùn)色。
⒈ ?指文辭藻飾。
引南朝 梁 鍾嶸 《詩(shī)品》卷上:“其源出于《古詩(shī)》,仗氣愛(ài)奇,動(dòng)多振絶,真骨凌霜,高風(fēng)跨俗。但氣過(guò)其文,彫潤(rùn)恨少。”
⒉ ?加工潤(rùn)色。
引胡仔 《苕溪漁隱叢話前集·宋莒公》引 宋 蔡絛 《西清詩(shī)話》:“二 宋 俱為 晏元獻(xiàn) 殊 門下士,兄弟雖甚貴顯,為文必手抄寄公,懇求彫潤(rùn)。”